Het Autonome Zenuwstelsel (de stressbalans)
Het zenuwstelsel regelt de stress belasting in ons lichaam, op basis van de innerlijke perceptie van de uiterlijke omstandigheden. Dit zenuwstelsel bestaat uit 2 delen – het sympathische en het parasympatische zenuwstelsel – die een respons van het lichaam mogelijk kunnen maken.
De hele dag bepaalt het lichaam wat nodig is om adequaat te reageren en in een fractie van een seconde actief te kunnen zijn om te reageren, te vechten of te vluchten of indien het gevaar geweken is, om op rust te komen en te ontspannen en te herstellen.
Wij richten ons in onze aanpak vooral op het Autonome zenuwstelsel dat bestaat uit het sympatische en parasympatische zenuwstelsel. Deze dienen in evenwicht te zijn. Het hart is het orgaan dat dit regelt.
Het zenuwstelsel bestaat uit een aantal (denkbeeldig te scheiden) onderdelen. Het Autonome Zenuwstelsel bestaat uit het sympathische en para-sympathische deel.
Indien de stress-modus te veel actief blijft, komt het lichaam niet in herstel-modus. Het lichaam kan energie vrij maken voor spijsvertering en herstel, zodra het gevaar (de stress) voorbij is. Een aantal organen zijn vooral verbonden met de sympaticus, terwijl andere organen vooral worden aangestuurd door de parasympaticus.
Het hart
Het hart is het orgaan dat hier een belangrijke regelende invloed heeft. Steeds is het hart in de weer om activiteiten en rust momenten op elkaar af te stemmen. In de VIEVA meting die we doen, kunnen we zien in welke mate het hart in staat is om goed te anticiperen en snel om te kunnen schakelen.